ارائه روابط پیشنهادی برای تیرهای i شکل سراسری مقاوم سازی شده (به کمک cfrp) و نشده پس کشیده دارای بتن خودمتراکم و معمولی مقاومت بالا

سازه¬های بتنی پیش تنیده به یکی از دو روش پیش کشیده و یا پس کشیده اجرا می گردد. در روش موخر، پس کشیدگی با کابل دارای پیوستگی و یا با کابل بدون پیوستگی ، انجام می گیرد. امروزه بدلیل مزایای قابل توجه، استفاده از کابل¬های بدون پیوستگی در سازه¬های پس-کشیده امری رایج است. اگر چه در اجرا، اغلب تیرهای بتنی پس کشیده با فولاد بدون پیوستگی به صورت سراسری می¬باشد، اما تحقیقات بسیار کمی در مورد رفتار چنین اعضائی موجود است. در اعضاء سراسری پس کشیده با کابل فاقد پیوستگی، استفاده از بتن با کیفیت و مقاومت بالا منجر به صرفه اقتصادی چنین اعضایی می¬گردد. کاربرد بتن خودمتراکم (بتن بدون نیاز به ویبره) مقاومت بالا ، در جهان و اخیرا در کشور در حد بسیار محدودی، رو به گسترش است. با توجه به مزیت¬های این نوع بتن نسبت به بتن معمولی (بتن با نیاز به ویبره)، بررسی تاثیر آن بر عملکرد سازه¬ای اعضای سراسری پس¬کشیده فاقد پیوستگی از قبیل: افت نیرو در کابل¬های پس¬کشیده، افزایش تنش در کابل¬های پس¬کشیده تحت بارگذاری، شکل¬پذیری (که در مناطق زلزله خیز حائز اهمیت است)، بازپخش لنگر و ....... امری ضروری و نیازمند تحقیق است.با وجود اینکه نصب کامپوزیت¬های پلیمری بر سطح کششی چنین اعضائی، بمنظور مقاوم سازی آنها، جهت افزایش احتمالی ظرفیت باربری نهایی و قابلیت سرویس، به عنوان یک تکنیک مقاوم ¬سازی کارامد در صنعت بتن پیش¬تنیده شناخته شده است، اما تحقیقات در این زمینه بسیار اندک می¬باشد. از اینرو در این رساله به بررسی عملکرد تیرهای سراسری پس¬کشیده (با کابل فاقد پیوستگی)، ساخته شده با دو نوع بتن، معمولی و خودمتراکم مقاومت بالا و مقاوم سازی شده با الیاف پلیمری پرداخته شده است.تعداد هشت عدد تیر سراسری i شکل، پس¬کشیده با کابل فاقد پیوستگی و دارای بتن معمولی و خودمتراکم مقاومت بالا، ساخته شد و پس از مقاوم سازی دو عدد از آنها با الیاف پلیمری از جنس کربن (cfrp)، در نواحی لنگر مثبت و منفی و نصب انواع حسگرها، پایش تیرها قبل و بعد از بارگذاری تا مرحله تخریب انجام گرفت. پارامترهای مورد مطالعه در این تحقیق شامل نوع بتن، درصد فولاد غیر پیش¬تنیده و تاثیر مقاوم سازی (cfrp)، می¬باشد. میزان افت نیروی پس -کشیدگی، تنش در فولادهای پس¬کشیده بدون پیوستگی، شکل پذیری و بازپخش لنگر در تیرهای با و بدون مقاوم سازی، پایش و مورد ارزیابی و مقایسه آنها با مباحث تئوری، قرار گرفت. نتایج حاکی از آنست که میزان افت ¬های بلندمدت و مقدار افزایش تنش¬در کابل¬های پس¬کشیده تحت اثر بارگذاری در حالت نهایی در تیرهای ساخته شده با بتن خودمتراکم مقاومت بالا نسبت به بتن معمولی مقاومت بالا کمتر می¬باشد. مقاوم سازی تیرهای پس¬کشیده در ناحیه ممان مثبت ومنفی باعث کاهش تنش در کابل¬های پس¬کشیدگی در حالت نهایی، افزایش باربری و کاهش شکل¬پذیری و بازپخش گردید.